Tijdens de tweede etappe van de Lee Trail wandel je van Bourscheid-Moulin naar Hoscheid. Een wandeling vol mooie uitzichten! Lees meer in dit wandelverslag.
Wandelverslag: van Bourscheid-Moulin naar Hoscheid
Na de mooie eerste etappe van Ettelbruck naar Bourscheid-Moulin heb ik de volgende dag enorm veel zin in de tweede etappe. Omdat ik Ettelbruck als uitvalsbasis heb, reis ik eerst met de bus terug naar Bourscheid-Moulin. Dit is een ritje van nog geen 20 minuten, dus voor ik het weet sta ik weer op de Lee Trail.
Langs de rivier
Ik steek de brug over en sta meteen op een tweesprong. Ik heb hier keuze uit twee verschillende routes: rechtsaf gaat de officiële route langs de rivier en linksaf is een alternatieve route langs kasteel Bourscheid. Bij hoogwater is de officiële route niet altijd goed begaanbaar, vandaar dat er een alternatief is.
Nou zijn er de laatste weken flinke overstromingen geweest in dit gebied, dus ik sta wel even te twijfelen. Ik ga uiteindelijk toch voor de officiële route langs de rivier, omdat de alternatieve route voor een groot deel een autoweg volgt (ik loop het liefst op onverharde paden). Toch vind ik het wel wat spannend, het kan maar zo dat ik weer om moet keren en alsnog de andere route moet nemen.
Het wandelpad langs de rivier is hier en daar een beetje drassig en er liggen wat bomen om, maar eigenlijk is het goed begaanbaar. En ook heel mooi! Ik zie veel rotsen en mos en het voelt echt heel avontuurlijk om hier te wandelen.
Dat is geen koe…
Na een korte klim omhoog ben ik uit het bos en sta ik opeens in een weiland. Ik zie een aantal koeien grazen, dus daar moet ik langs. Er staat er ook eentje op het pad. Nou ben ik niet zo bang voor koeien (op het Pieterpad liep ik ook al regelmatig tussen de koeien), dus ik wandel rustig verder. Tot ik me realiseer dat de koe die op het pad is best wel groot is en geen uier heeft. Het is een stier en die vind ik wel eng.
Ik blijf staan en kijk om me heen om te zien of ik ook ergens anders langs kan lopen. Op datzelfde moment besef ik dat ik een knalrood wandelshirt aan heb. Terwijl er een stier voor me staat, goed idee Co. Ik trek m’n shirt snel uit en zet een stap naar achteren (ik weet dat stieren kleurenblind zijn, maar op dit moment ben ik even niet zo helder). Ik sta op een berghelling en kan alleen maar terug over hetzelfde pad of langs de stier. Op dat moment besluit de stier gelukkig om verder te lopen.
Na een opgeluchte zucht wandel ik ook langzaam verder, maar ik hou de stier (en de koeien) goed in de gaten. Om van het weiland op de weg te komen moet ik door een klein hekje aan de andere kant van het weiland. En raad eens waar de stier nu staat te chillen? Precies met zijn ballen tegen dat hekje. Er zit geen beweging in en ik wil toch verder, dus wandel een stuk door het weiland terwijl ik de koeienvlaaien ontwijk. Ik ontdek dat de afrastering niet onder stroom staat en dat ik er best overheen kan klimmen dus dat doe ik dan ook heel snel.
I made it! Van de schrik loop ik 300 meter de verkeerde kant op, maar gelukkig ontdek ik mijn fout snel. Een paar minuten later sta ik weer op de Lee Trail. Ik neem een lange pauze bij het eerste bankje dat ik tegenkom. Dit was wel even spannend, haha!
De berg op bij Bourscheid
Ik ben weer in het bos en de weg gaat twee kilometer lang steil omhoog. Het is inmiddels zo’n 25 graden, dus ik zweet me kapot. In de buurt van Bourscheid sta ik bovenop de berg op een open vlakte en het uitzicht is hier echt geweldig mooi.
Ik kom langs een uitzichtpunt (naast Arbre de Napoleon, een eenzame boom bovenop de berg) en heb het idee dat ik hier op een van de hoogste punten in de regio sta. Ik kan hier helemaal rondkijken, het is hier echt prachtig. En er is (zoals ik inmiddels gewend ben op deze trail) geen mens te bekennen.
Genieten van de uitzichten
Na een flinke klim is het (gelukkig) ook tijd voor een flinke daling. En ik wandel alleen maar met een grote glimlach op mijn gezicht. Langs het pad is een enorme strook vol wilde bloemen te zien, geweldig!
Ook zijn er regelmatig mooie uitzichten, dus ik kijk mijn ogen uit. Er staan in Luxemburg heel erg veel vogelkijkhutten en sommige daarvan kun je makkelijk beklimmen voor een nog mooier uitzicht. Ik voel me weer als een kind in een snoepwinkel, wat is het toch gaaf om wandelend een plek te ontdekken.
Bij het dorpje Dirbach loopt de route dwars over een terras van een hotel, heel bijzonder! Ik ben hier weer aardig in de bewoonde wereld, want na een korte wandeling door het bos kom ik langs een grote camping en het station van Goebelsmühle.
Wandelpijntjes & een wegafsluiting
Vanaf daar gaat het pad weer steil omhoog en vol in de zon. Lekker warm! Ik heb vandaag een korte broek aan en begin op dit moment behoorlijk last te krijgen van schuurplekken tussen mijn benen en dat is erg pijnlijk. Dit is een van de redenen waarom ik het liefst een lange legging draag tijdens het wandelen, maar met 25+ graden is dat ook niet superfijn.
Omdat het steeds pijnlijker wordt en ik nog nog 4 of 5 kilometer voor de boeg heb, plak ik de boel af met sporttape. Het is even prutsen (en het duurt bijna 4 dagen voor ik het er weer af krijg), maar uiteindelijk lukt het en met mooie knalroze tape tussen mijn benen ga ik weer verder. Wandelen is gelukkig geen modeshow.
Dan sta ik voor een volgende uitdaging, want midden op het pad staat een bord met “Route barree”. De weg is afgesloten. Ik sta echt in de middle of nowhere en ik zie niemand, dus ik loop er maar omheen. Het is mij niet helemaal duidelijk of dit bord er staat voor auto’s of voor iedereen.
Het blijkt voor auto’s te zijn, want het kleine stroompje dat in eerste instantie naast de (onverharde) weg liep, loopt nu dwars over de weg. Ernaast is een klein stukje bos dat wat hoger ligt, waardoor ik hier prima omheen kan lopen.
De laatste klim
Dit is wel een fijn stuk van de route en het pad loopt geleidelijk omhoog in het bos. Het is lekker koel en niet te inspannend. Ik hoef nog maar anderhalve kilometer tot het eindpunt en ik denk dat ik dan mooi de bus kan halen die over een half uurtje gaat. Natuurlijk is dat weer veel te optimistisch, want die laatste 1,5 kilometer gaat recht omhoog.
Het pad volgt een rotsachtige bergkam met rechts en links een flinke afgrond. Ik moet echt uitkijken waar ik loop. Op dit soort momenten ben ik echt zo blij met mijn wandelstokken, dan voelt het toch wat veiliger op deze paden. Wat is dit ontzettend gaaf! Ik zie in de verte hoe het pad omhoog loopt en ik ontdek zelfs een klein oranje stipje: er is hier zowaar nog een wandelaar.
Het is echt een flinke klim, maar dat is niet zo erg als je zo’n mooi uitzicht hebt. Aan het eind van de bergkam is het echter niet vlak, maar blijft het pad steil omhoog gaan. Het oranje stipje blijkt een Belgische wandelaar te zijn: “Dat was echt doodgaan” zegt ze terwijl ze haar tas op de grond gooit.
Ik beaam het, want ik zweet me helemaal kapot. Maar toch loop ik verder, want het eindpunt is niet ver meer. In Hoscheid vind ik al snel de bushalte en daar plof ik neer op het bankje. Mijn benen trillen van de klim, ik zit onder de modder en ik stink naar zweet. Maar toch zit ik daar met een grote glimlach, wat is het toch gaaf en wat voel ik me bevoorrecht om zo’n wandeling te kunnen maken.
Over etappe 2: Bourscheid-Moulin naar Hoscheid
De tweede etappe van de Lee Trail is in totaal 19,3 kilometer lang en je klimt bijna 1000 meter. Inclusief pauzes deed ik ongeveer 6,5 uur over deze wandeling.
Praktische tips: vervoer & overnachten
Hoe zit het met vervoer en overnachten tijdens deze tweede etappe van de Lee Trail van Bourscheid-Moulin naar Hoscheid? Een paar tips.
Vervoer
Allereerst: het openbaar vervoer in Luxemburg is gratis en je kunt bijna overal komen met de trein of de bus. Je hoeft geen kaartjes te kopen of in te checken, je kunt gewoon de bus of trein instappen. Zo makkelijk! Treinen en bussen gaan over het algemeen minimaal een keer per uur en vaak twee keer per uur.
Er is een bushalte aan het begin van de etappe in Bourscheid-Moulin (deze bus gaat regelmatig van en naar Ettelbruck). Daarnaast zijn er bushaltes in Bourscheid (5,7 kilometer vanaf Bourscheid-Moulin), in Dirbach (10,4 kilometer vanaf Bourscheid-Moulin) en er is een treinstation in Goebelsmühle (14 kilometer vanaf Bourscheid-Moulin). Voor dienstregeling kun je kijken op Google Maps of op CFL.lu (daar is ook een app van).
Als je gebruik maakt van het openbaar vervoer langs de route, dan is het altijd slim om voor je gaat wandelen even de dienstregeling te checken om er zeker van te zijn of er bussen/treinen gaan en tot welk tijdstip. Zo kom je niet voor onaangename verrassingen te staan.
Overnachten
Er zijn onderweg een aantal plekken waar je kunt overnachten.
Bourscheid-Moulin
- Camping du Moulin – de tweede etappe van de Lee Trail loopt over deze camping. Prachtig gelegen in een bocht aan de Sûre.
- Cocoon Hotel Belair & Cocoon Hotel La Rive – deze twee mooie hotels (4*) liggen naast elkaar aan de Sûre.
Goesdorf
Tussen Dirbach en station Goebelsmühle ligt Camping du Nord.
Hoscheid
- Hotel Restaurant Des Ardennes – fijn hotel (3*) op een paar minuten lopen van de Lee Trail en tegenover de bushalte.
Wat is de Lee Trail?
De Lee Trail (of eigenlijk de Escapardenne Lee Trail) is een langeafstandswandeling van 53 kilometer door het centrum van Luxemburg. De trail loopt van Ettelbruck naar Kautenbach en onderweg wandel je over bergkammen, door bossen vol mos, piepkleine dorpjes en heb je regelmatig een prachtig uitzicht. Door het vele klimmen en dalen (de paden zijn af en toe behoorlijk steil) is het een vrij pittige wandeling, maar goed te doen in drie dagen.
Wandelverslagen Lee Trail
In augustus 2021 liep ik de Lee Trail in drie dagen. Op deze website kun je mijn wandelverslagen lezen, zodat je een beetje een idee krijgt van deze prachtige meerdaagse wandeling.
- Etappe 1: van Ettelbruck naar Bourscheid-Moulin (17,8 kilometer)
- Etappe 2: van Bourscheid-Moulin naar Hoscheid (19,3 kilometer)
- Etappe 3: van Hoscheid naar Kautenbach (14,5 kilometer)
Meer lezen
Er zijn wereldwijd veel mooie langeafstandswandelingen te maken. Dankzij deze boeken krijg je enorm veel zin om de mooiste wandelpaden te ontdekken:
Wanderlust – Europa | De meest legendarische hiking trails
Mythische trektochten in de wereld | Verken de meest indrukwekkende wandelroutes op onze planeet
Op deze website schrijf ik veel over langeafstandswandelingen. Je kunt artikelen en verslagen lezen van deze tochten:
- Het Pieterpad: 500 kilometer door Nederland.
- De Fishermen’s Trail: 226 kilometer langs de kust in Portugal.
- Het Friese Woudenpad: 150 kilometer in het oosten van Friesland (en een klein stukje Groningen, Drenthe en Overijssel)
Wil je op de hoogte blijven van alle langeafstandswandelingen die ik maak? Ik geef regelmatig een update in mijn tweewekelijkse nieuwsbrief. Schrijf je in.
Hoi, en wat leuk dat je deze disclaimer leest! Zoals je misschien begrijpt is het onderhouden van een website zoals deze niet gratis. Daarom zou ik het fijn vinden als je iets koopt of boekt via de links in dit artikel. Het kost jou helemaal niets extra en ik krijg een kleine commissie. Dank je wel! Klik hier voor meer informatie.
Leave a reply