De Jordan Trail_ van Ajloun naar Salt _ wandelverslag

De Jordan Trail: van Ajloun naar Salt | wandelverslag

De tocht van Ajloun naar Salt is het tweede deel van de Jordan Trail. Een stuk makkelijker dan de eerste en heel veel mooie uitzichten! Een wandelverslag.

Op uitnodiging van Visit Jordan en de Jordan Trail Association loop ik de eerste acht etappes van de Jordan Trail, een langeafstandswandeling van 650 kilometer dwars door Jordanië. De eerste vier etappes van Umm Qais naar Ajloun waren behoorlijk zwaar, maar ik heb er alsnog volop van genoten! Dit is een wandelverslag van het vervolg van de tocht en beschrijf ik de route van Ajloun naar Salt.

Dag 5: van Ajloun naar Khirbet Al-Souq

Vanaf vandaag loop ik niet meer alleen, maar loopt de Jordaanse Gheed met me mee. Die heeft echter autopech en is daardoor later in Ajloun dan gepland, dus ga ik in eerste instantie toch maar alleen op pad. Het beginstuk langs het kasteel over een asfaltweg is erg goed te doen, maar daarna wordt het erg pittig. Eerst moet ik over een zandpad steil omlaag en dan dwars door de bosjes weer steil omhoog. Ik ben zo blij als ik bovenop de berg ben!

Na een korte pauze ga ik verder en kom ik door het stadje Anjara. Hier zeggen zowel de markeringen als de gps iets anders, dus is het vrij lastig om de juiste route te vinden. Ik loop steeds tegen hekken of huizen aan op de plek waar ik het wandelpad verwacht, erg verwarrend. Uiteindelijk loop ik via een paar wegen gewoon een stuk om zodat ik alsnog weer op het juiste pad kom. Deze trail biedt af en toe wat extra uitdagingen als het gaat om navigatie, haha!

Jordan Trail bij Anjara

Ik heb inmiddels al een paar uur contact met Gheed van de Jordan Tourism Board, zij zal zich iets na Anjara bij me voegen. Leuk om haar eindelijk te ontmoeten, we hebben al maanden contact met elkaar. Samen lopen we verder naar het eindpunt van vandaag, het gehucht Kirbet Al-Souq.

Hoewel het pad vrij goed te volgen is (veel asfalt), doen we er behoorlijk lang over. Niet alleen vanwege de steile paden, maar ook omdat we elke 10 minuten wel door iemand worden aangesproken. Het begint met “Welcome to Jordan!” en dan een hele reeks vragen. Ze willen vooral graag weten waar we precies heengaan. We krijgen ook om de haverklap een hand vol groene vruchten, die een beetje naar appel smaken.

Jordan Trail tussen Anjara en Kirbet Al-Souq

Aan het eind van de middag komen we aan in het piepkleine dorpje, waar we weer slapen in een homestay. Het eerste wat we horen is dat de eigenaar twee vrouwen heeft en dat hij op zoek is naar een derde. Niet echt iets wat je als vrouw wilt horen, ik voel me daardoor ook best een beetje ongemakkelijk. Na een douche en een maaltijd duiken we snel ons bed in (we delen een kamer) en de deur kan gelukkig op slot.

  • Afstand: 16,2 kilometer (ik heb Strava aangezet en ik kwam uit op 19,6 kilometer, maar heb hier en daar wat omgelopen)
  • Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld

Dag 6: van Khirbet Al-Souq naar King Talal Dam

Na een lekker ontbijt gaan we weer op pad. Ondanks het feit dat ik de eerste vijf dagen zo goed als alleen heb gelopen, hebben ze bedacht dat er opeens een gids mee moet. Ik vond dit in eerste instantie niet echt leuk, want voor mij doet dit nogal af van de ervaring. Ik schrijf natuurlijk vooral over soloreizen en ik vind het belangrijk om te delen dat je als vrouw alleen heel veel toffe plekken kunt bezoeken. Maar ik besluit er het beste van te maken, het is ook wel weer leuk om een andere ervaring van de Jordan Trail met jullie te delen.

Met Gheed bij de start van de zesde etappe van de Jordan Trail

De gids is de eigenaar van de homestay met twee van zijn zoons, ze zijn negen en elf jaar oud. Ze spreken geen woord Engels, dus Gheed moet af en toe wat vertalen. De etappe van vandaag is erg kort, maar misschien wel de allermooiste tot nu toe. We gaan eerst via een vallei omhoog en hebben daarna een schitterend uitzicht op de bergen en King Talal Dam.

Jordan Trail dag 6 - mooie uitzichten

Het pad omlaag is lekker afwisselend, met af en toe steile asfaltwegen, onverharde wegen en zelfs een stuk door hoog gras. Ik fotografeer me een ongeluk, ik vind het echt schitterend. Ik loop vrijwel de hele tijd voorop met de zoontjes en we doen een spelletje “wie vind de markering”, de jongste rent continu vooruit. De taalbarrière is niet echt een probleem, met gebaren kom je een heel eind!

Veel sneller dan ik wil zijn we al bij het eindpunt en genieten we van een prachtig uitzicht op King Talal Dam.

Bij King Talal Dam

Hier worden we opgepikt worden door Sayegh, de eigenaar van de homestay waar we de komende twee nachten slapen. De rit duurt best lang, want we moeten helemaal om het meer heen, maar geeft wel weer een leuk inkijkje in het lokale leven in Jordanië.

In de auto naar Rmeimeen

De homestay in Rmeimeen is echt heel fijn en relaxed. Sayegh heeft jaren in Amerika gewoond en spreekt daardoor vloeiend Engels, wat voor mij wel even fijn is. Er is een grote patio waar je op een schommelbank kunt genieten van het uitzicht. Raad eens wat ik de rest van de dag doe? We maken ook kennis met de leuke vrouw van Sayegh en genieten van een ontzettend lekkere avondmaaltijd. Wat een heerlijke dag!

Uitzicht vanaf de patio in de Homestay in Rmeimeen
  • Afstand: 14,6 kilometer (ik kwam uit op 12 kilometer omdat we niet helemaal naar de dam zijn gelopen)
  • Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld

Dag 7: van King Talal Dam naar Rmeimeen

Ik werd om vier uur weer even wakker van een moskee, maar verder heb ik heerlijk geslapen. Na een lekker uitgebreid ontbijt heb ik weer onwijs veel zin om verder te gaan met de trail. We maken nog een korte stop bij de bakker om te zien hoe snel het brood bakken gaat en worden dan gedropt in de buurt van de King Talal Dam zodat we verder kunnen gaan met de Jordan Trail.

We lopen wederom met de eigenaar van de homestay als gids en we doen heel rustig aan. De temperaturen zijn sinds gisteren weer wat gedaald en daardoor is het wat makkelijker genieten van het prachtige landschap dan in de eerste paar dagen. We moeten veel pauzeren, want Sayegh heeft last van zijn knie.

Er volgt een kilometerslange tocht over een asfaltweg en daar geeft Sayegh het op, zijn zoon Jason vervangt hem als gids. We lopen verder en verder over de asfaltweg, er lijkt geen eind aan te komen en het is vooral bergop. Af en toe hebben we wat obstakels in de vorm van een kudde schapen of blaffende honden, maar ze komen gelukkig nooit echt dichtbij.

Na een lange pauze onder een paar bomen gaan we weer omlaag het dal in. De asfaltweg wordt smaller en veranderd in een onverharde weg. We lopen tussen verschillende gewassen en zien overal bomen met vruchten. Vlak voor Rmeimeen komen we bij een waterval. Een prachtige oase met een oude ruïne en mooie uitzichten. Ook dit is weer een perfecte plek voor een pauze.

Waterval bij Rmeimeen

Helaas zie ik hier ook een mindere kant van de Jordaniërs, de plek is bezaaid met afval. Niet alleen omdat mensen die hierheen gaan alles achterlaten, maar ook omdat veel mensen alles gewoon in de rivier gooien. Het doet me echt pijn om te zien dat sommige mensen zo met de natuur omgaan.

Gelukkig weet ik dat ze hier in Jordanië echt wat mee willen doen. Ook hier is Eco toerisme in opmars en de Jordan Trail Association maakt regelmatig stukken schoon. Ze vragen bij homestays om zo weinig mogelijk plastic te gebruiken bij het maken van lunchpakketten en tot nu toe heb ik elke dag een papieren zak gekregen. Het begin is er, maar er is nog veel te halen.

Vanaf de waterval is het nog een klein half uurtje (steil omhoog) naar Rmeimeen. We maken een korte stop bij de shop voor we naar de homestay gaan en ik kijk m’n ogen uit. Ik geloof niet dat ik ooit zoveel snoep en chips heb gezien. We halen een ijsje, daar heb ik al dagen zin in.

Omdat dit weer een redelijk korte etappe was, zijn we vroeg “thuis”. Ik maak er een lekkere relaxmiddag van, lees mijn boek uit en bel even met m’n moeder en zusje. Ook wel eens fijn! Het avondeten bestaat uit enorme moten vis, friet, salade en zelfgemaakte chips. Weer eens iets anders en ook weer erg smaakvol! We kletsen nog lang na met een kopje thee. Ook dit was weer een fijne dag!

  • Afstand: 15,7 kilometer (ik had 17,3 kilometer op de teller staan, voor zover ik weet zijn we niet veel afgeweken van het pad)
  • Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld

Dag 8: van Rmeimeen naar Salt

Daar is ie dan, mijn allerlaatste dag (voor nu) op de Jordan Trail. Na een snel (maar uitgebreid) ontbijt staan Gheed en ik vroeg op de trail. Deze keer zonder gids en dat is wel leuk als afsluiting. Het pad begint makkelijk over een asfaltweg, maar wordt na een paar kilometer extreem pittig. Via een grasveld (met distels) moeten we steil omhoog zien te klimmen. Ik voel me soms net een geit haha! Het is echt even zoeken naar de beste plekken om te lopen, soms is het zo steil dat je wegglijdt.

Door het grasveld omhoog - Jordan Trail
Deze berg moeten we op en er is geen (duidelijk) pad.

Op gegeven moment komen we een geitenherder tegen die ons een iets makkelijkere route wijst. We komen uiteindelijk bovenop de heuvel weer bij een asfaltweg uit, fijn! Het blijkt dat we meer dan een uur over 1 kilometer hebben gedaan. Wat lang!

Op de asfaltweg gaat het gelukkig weer een stuk sneller. We komen al snel langs de eerste huizen. Hoewel het nog 10 kilometer lopen is, vallen deze huizen ook al onder de stad Salt. We krijgen nog een uitnodiging voor een laat ontbijt, maar aangezien we nog vol zitten van het vorige ontbijt slaan we het af. In plaats daarvan krijgen we fruit, volgens mij abrikozen. Ze smaken heerlijk!

Dichtbij Salt - Jordan Trail

Na paar kilometer tussen de huizen slaan we af naar een onverharde weg. We lopen door een vallei tussen de bomen, wat een rust! We nemen een lekker relaxte lunchpauze en lopen daarna langzaam verder. Vanaf nu gaat het pad vooral omhoog. Het begint heel geleidelijk en wordt aan het eind heel steil. ze maken het ons op deze laatste dag niet makkelijk! Bovenaan kijk ik nog een keer achterom, het uitzicht is prachtig!

Daarna wordt het steeds stadser, op gegeven moment moeten we zelfs een soort snelweg oversteken. Voor mij is dit het engste stuk van de Jordan Trail. Gheed heeft er geen problemen mee, zij woont in Amman en is aan deze drukte gewend.

Ik ben blij als we in de wat meer achterafstraatjes zijn waar minder verkeer is. Via veel trappen dalen we af naar het centrum van Salt. Rond een uur of drie ‘s middags staan we bij het eindpunt. 150 kilometer in 8 dagen. I did it!

In Salt na 150 kilometer op de Jordan Trail
Klaar met de eerste 150 kilometer van de Jordan Trail.

De Jordan Trail was een totaal andere wandeling dan ik had verwacht. Het was (vooral in het begin) moeilijk navigeren en ook moet je regelmatig je eigen pad zoeken. Maar ik had niet verwacht zoveel cultuur mee te krijgen en dan die gastvrijheid! Vrijwel dagelijks kreeg ik eten en drinken aangeboden of werd ik door mensen uitgenodigd. Een unieke ervaring. Deze eerste 150 kilometer smaakt naar meer en ik ga deze trail hoe dan ook ooit eens afmaken. Nog 500 kilometer te gaan!

  • Afstand: 14,6 kilometer (16,5 kilometer volgens Strava, ik heb een klein stukje extra gelopen naar het hotel)
  • Moeilijkheidsgraad: Moeilijk

Op pad in Salt

Na het einde van de Jordan Trail ga ik nog niet direct naar huis, ik heb nog een volle dag in Salt. En dat is echt een leuke en gezellige stad! Ik slaap in Beit Aziz, een gebouw van 120 jaar oud dat nu een restaurant is. Het heeft ook drie hotelkamers, een bijzondere plek om te overnachten.

Samen met Gheed drink ik een kopje koffie in het supertoffe Aktham’s 1881 Cafe dat verschillende dakterrassen heeft. Daarna gaan we even souvenirs shoppen op de Hammam Street Market. Na het avondeten nemen we afscheid van elkaar. Gheed gaat terug naar Amman en ik blijf in Salt.

De volgende ochtend leidt Laith (de eigenaar van Beith Aziz) me rond in de stad en het is erg leuk om dit met een local te doen. Hij kent werkelijk iedereen en ik wordt aan tientallen mensen voorgesteld. Met een gepensioneerde professor speel ik Manqala, een traditioneel spel. Erg leuk om te doen en ik win ook nog eens (met een beetje hulp).

We bezoeken een paar leuke winkels vol lokaal gemaakte kunst, ik leer meer over de geschiedenis van Salt in het Abu Jaber House en krijg ik op de markt diverse kleine gerechten om te proeven.

We drinken een lekker kopje Arabische koffie in La Villa Médan, een heel tof nieuw café in een soort van oude kelder. Ook bezoeken we de prachtige Al Khader kerk en krijg ik bij een pottenbakker in de Cultural Foundation een paar mooie tegeltjes mee. Ik vind het echt fantastisch, wat een gezellige stad en ook hier valt de gastvrijheid op.

Lees ook: Salt Jordanië: een charmante stad vol historie

Na bijna vijf uur zit de rondleiding er op. Oorspronkelijk zou ik in de middag nog naar de stad Madaba gaan, maar dat schrappen we uit het programma. Er is te weinig tijd voor en ik ben ook behoorlijk moe, dus ik ben blij dat ik even een powernap kan doen in mijn kamer. Na een late (en overheerlijke) lunch haalt Ali me op om me terug te brengen naar Amman.

Ik wilde heel graag nog een moskee bekijken in Jordanië, dus brengt Ali me naar de immense King Abdullah I Mosque. Ik mag er alleen in als ik bedekt ben, dus krijg bij de ingang een groot gewaad aan. Erg bijzonder om hier rond te kijken, ik ben blij dat we hier nog even tijd voor hadden.

Ik sluit mijn reis in Jordanië af met een etentje in Romero restaurant met de dames van Visit Jordan en de Jordan Trail Association. Het is ontzettend gezellig en fijn om mijn ervaring nog even te kunnen delen met de experts.

Terug naar naar Nederland

Na het etentje brengt Ali me naar het Amman Airport Hotel voor mijn laatste nacht in Jordanië. De volgende dag gaat alles heel snel. De rijen op de luchthaven zijn lang, maar ik ben gelukkig mooi op tijd voor de vlucht. Royal Jordanian brengt me in een kleine vijf uur terug naar Schiphol. Een prima vlucht zonder gekke dingen (altijd fijn). Ook de treinrit van Amsterdam naar Groningen verloopt zonder problemen en ik ben keurig voor het avondeten thuis. Met tas vol souvenirs en veel bijzondere verhalen!

Dit is het einde van mijn reisverslag in het prachtige Jordanië Ik wil Visit Jordan en de Jordan Trail Association bedanken voor het regelen van deze onvergetelijke trip. Jordanië is een heel bijzonder land met ongelooflijk gastvrije mensen. Ik kom zeker nog eens terug om de Jordan Trail af te ronden en meer van dit prachtige land te ontdekken.

Meer mooie beelden zien van mijn reis in Jordanië? Neem dan een kijkje op mijn Instagram voor leuke video’s en een reeks met hoogtepunten uit mijn stories.

Lees meer over Jordanië

Lijkt het je gaaf om de Jordan Trail te lopen of een reis maken naar Jordanië? Binnenkort zal ik hierover meer delen op deze website. Voor nu zijn deze reisgidsen erg handig om je voor te bereiden op een onvergetelijke reis naar Jordanië. 

Jordanië reisgids magazine 2023 + inclusief gratis app

Lonely Planet Jordan (Engelstalig)

Op deze website kun je ook meer lezen over een vakantie in Jordanië. Deze artikelen vind je misschien ook leuk om te lezen:

En als je het gewoon leuk vindt om reisverslagen te lezen, neem dan een kijkje op mijn pagina met reisverslagen

In mijn nieuwsbrief deel ik ook regelmatig reisverhalen en tips voor de mooiste bestemmingen. Schrijf je in.

Deze website is mijn full time baan en zoals je misschien begrijpt is het onderhouden van een website zoals deze niet gratis. Daarom zou ik het fijn vinden als je iets koopt of boekt via de links in dit artikel of op deze pagina. Het kost jou helemaal niets extra en ik krijg een kleine commissie. Dank je wel! 

Co

Als introvert meisje uit de provincie droomde ik altijd al van lange verre reizen. Ik dacht dat het altijd bij dromen zou blijven, maar inmiddels reis ik 6 tot 8 maanden per jaar en wandel ik duizenden kilometers in de mooiste natuurgebieden. Op deze website lees je alles over mijn favoriete bestemmingen en wandelroutes.

Bekijk alle artikelen

Leave a reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.