Ik ga raften op de Río Turrialba en vier in het dorpje San Juan Norte, bij de gastfamilie van Marjolein. Bijzonder om mee te maken!
Op naar San Juan Norte
Na een hele lange busreis (we vertrekken om 9 uur ‘s ochtends en arriveren pas om 7 uur ‘s avonds) komen we eindelijk aan in het dorpje waar Marjolein woont. Dit heet San Juan Norte (vrijwel onvindbaar op google maps, maar het ligt vlakbij Turrialba) en ligt bovenop een berg.
Ze woont daar bij een hele lieve vrouw genaamd Ilda. Ik had voor haar wat souvenirs uit Nederland meegenomen (stroopwafels, een paar Delftsblauwe beeldjes, pepernoten en een chocoladeletter), dat vond ze erg leuk. Ze had speciaal voor mij een extra bed in Marjoleins kamer gezet, echt superlief! Na het avondeten zijn we ook meteen gaan slapen, we waren zo moe!
Raften op de mooie Río Turrialba
De volgende ochtend staan we om zes uur op, want Marjolein moest werken en ze had voor mij een toffe activiteit geregeld: ik ging raften! Ik zou worden opgepikt bij de school waar Marjolein werkt, en om daar te komen moesten we eerst de berg aflopen. Het was een lange maar mooie tocht en we zagen zelfs een toekan. Helaas was ik niet snel genoeg om een foto te nemen.
Bij Marjoleins werk wordt ik opgepikt door de gids. Daarna pikken we ook een Nederlands stel op (zelfs hier in de middle of nowhere kom je Nederlanders tegen) en een Amerikaanse moeder en dochter. Het is een prachtige rit naar de rivier.
Klunzige actie
Het raften was heel erg leuk, en er waren heel veel stroomversnellingen en watervallen. Ook zagen we onderweg veel mooie tropische vogels en gigantische blauwe vlinders. Het was een tocht van 28 kilometer en het ging bijna helemaal goed. Aleen tegen het einde van de trip krijg ik het voor elkaar om uit de boot te donderen (Amerikaanse: “you did it so gracefully!”) Het lukte me gelukkig om er meteen weer in te klimmen. Helaas heb ik geen foto’s van de trip, want ik durfde mijn dure camera niet mee te nemen. Ik hoorde later dat de rivier (Río Turrialba) waarop we aan het raften waren in de top vijf van mooiste rivieren ter wereld staat, en ja, hij was dan ook echt heel mooi!
Na het raften heb ik nog eventjes rondgelopen in Turrialba (het leek wel alsof ik de enige toerist was daar) en heb ik Marjoleins werk weer opgezocht. Marjolein werkt bij Spanish at locations, een Spaanse taalschool en hostel in een. Vanaf haar kantoor heb je een prachtig uitzicht op de vulkaan en de bergen. En er hingen ook een hoop hangmatten, dus ik heb daar even heerlijk gerelaxed.
Kerstavond in San Juan Norte
Daarna zijn we samen met de bus terug naar San Juan Norte gegaan. We moesten snel wat eten en ons omkleden. Marjolein en ik gingen namelijk naar de kerk (jawel) voor de kerstnachtmis die al om zeven uur begon. Ik verstond niet veel van de dienst, maar was wel bijzonder om mee te maken! Op gegeven moment moesten we zelfs baby Jezus aaien (een soort pop).
Kerst vieren met de familie
Daarna zijn we terug naar haar huis gelopen en hadden we een kerstdiner met de hele familie. Het gaat daar echt heel anders dan bij ons, iedereen at op zijn eigen tempo, de tafel was niet versierd, binnen een halfuur waren we klaar met eten. Was maar goed ook, want na het diner was het tijd voor de cadeaus! Vooral waar Allison (de zes-jarige kleindochter van Ilda) zat daar natuurlijk al de hele dag op te wachten. De cadeautjes lagen niet onder de kerstboom, maar voor de kerststal. Het was heel erg leuk en er lagen zelfs een paar cadeautjes voor mij bij (vooral snoep), echt heel lief.
Na de cadeautjes ben ik in bed gestort (het was een lange dag) en ik heb zelfs uitgeslapen tot een uur of tien!
Wandelen met uitzicht op de vulkaan
Op Eerste Kerstdag hebben Marjolein en ik een lange wandeling in de bergen gemaakt. Het was helder weer, dus de uitzichten waren prachtig. Ook was de vulkaan was goed zichtbaar.
De volgende dag staan we weer om zes uur op, Marjolein moet naar haar werk en ik ga in mijn eentje op pad naar de volgende locatie. De komende dagen breng ik door in Manuel Antonio. Op mijn planning stond in eerste instantie ook nog vulkaan Arenal, maar de busreizen vallen me best wel tegen. Het kost zoveel tijd om je hier te verplaatsen (ook al is het maar een paar kilometer), dat ik heb besloten heb die locatie over te slaan. Ik heb dus lekker veel tijd in Manuel Antonio, zin in!
Lees nu ook mijn volgende reisverslag: Aapjes kijken in Manuel Antonio.
Wil je alle reisverslagen van mijn reis in Costa Rica lezen? Kijk dan op deze pagina.
Voor mijn reis op Costa Rica heb ik gebruik gemaakt van deze reisgidsen:
Nog meer reisverslagen
Ik hou van iedere reis die ik maak een digitaal reisverslag bij. Wil je er nog meer lezen? Kijk dan eens op deze pagina’s:
– Backpacken in Australië (zomer 2016)
– Kerst op de Filipijnen (winter 2017)
– Drie maanden in Amerika (lente 2019)
Wauw, wat een mooie foto’s en verhalen! En super stoer dat je daar nu alleen aan het reizen bent, geniet ervan!
Ziet er cool uit!! Veel plezier nog de laatste dagen. Ben t helemaal met Foppie eens…stoer dat je nu alleen reist! Ben erg benieuwd naar alle foto’s :-D X
Ziet er cool uit!! Veel plezier nog de laatste dagen. Zoals Foppie al zei…stoer dat je nu ff alleen gaat. Ben erg benieuwd naar alle foto’s :-D X
Hoi koopke, wat mooi daar! Ben benieuwd hoe het verder gaat. We vertrekken nu uit Rotterdam naar huis. Tot gauw! Xx