Het hoogtepunt van ons bezoek aan het Kenai Peninsuela is Seward. Hier maak ik een boottocht tussen tientallen walvissen en een ongelooflijk mooie hike.
Dit reisverslag verscheen eerder op mijn Instagram– en Facebookpagina. In deze blogversie staan nieuwe, nog niet eerder gepubliceerde, foto’s. Het vorige reisverslag lees je hier: De eerste beer in Alaska!
Dag 29: Via een strand vol adelaars naar Homer
Paulo moet weer werken vandaag en omdat dat op de parkeerplaats van de supermarkt daarvoor niet bepaald een fijne plek is, zijn we al om zes uur ‘s ochtends onderweg. Zo’n 45 minuten later parkeren we de bus in Deep Creek State Recreation Area, pal aan het strand. Hoewel het vandaag weer flink bewolkt is, piepen er af en toe besneeuwde bergtoppen door de bewolking heen, een mooi gezicht.
De uren erna zijn we allebei hard aan het werk, er is – zoals gewoonlijk – genoeg te doen. Op ongeveer vijf minuten lopen is een toilet en elke tocht erheen is een feestje. Het barst hier namelijk van de adelaars (bald eagles). De ene na de andere vliegt rakelings over mijn hoofd, soms met een vers gevangen vis in z’n bek. Prachtig om te zien!
Na de lunch rijden we verder naar het zuiden, waar we een nachtje in een RV park hebben geboekt in Homer. Hier zijn helaas geen wildkampeerspots, dus we hebben de beste uit de RV parks uitgekozen. Nog steeds snap ik dit niet helemaal in Amerika. Je hebt zoveel ruimte, maar in zo’n park kiezen veel mensen ervoor om vlak naast elkaar te staan met tientallen enorme campers. Maar goed, we staan een beetje aan de zijkant, met uitzicht op zee en de badkamers (met warme douches) zijn fantastisch.
Ik maak nog een lekkere wandeling over het strand en dwaal wat door het stadje. Ik vind het iets minder gezellig aandoen dan Valdez, maar ook wel lekker zo aan de kust.
Er zijn in ieder geval tal van leuke restaurants en cafés. Met Paulo sluit ik de dag af met een proeverij in Sweetgale Meadworks & Cider House, een soort drankjes gemaakt met honing. Heel bijzonder! Ernaast staat een foodtruck die heerlijk Indiaas eten maakt, dus daar maken we ook dankbaar gebruik van. Echt ontzettend lekker!
Dag 30: Even bijkomen in Homer
Vandaag is wederom een werkdag en Paulo en ik hebben een aanvaring, dus echt gezellig is het niet in de (kleine) bus. Maar we moeten nog even samen, dus nemen we af en toe een pauze van elkaar om lekker naar een café te gaan. Ik bel tussendoor nog even gezellig met m’n zusje en maak een wandeling door Homer.
Dit is best een grappig plaatsje, met veel gebouwen zouden het goed doen in een Amerikaanse film. Ik spendeer zo’n anderhalf uur in een leuk koffiecafé en geniet van een chai latte en een van de lekkerste cinnamon rolls die ik heb gegeten.
De rest van de dag is het vooral relaxen. Voor het eerst sinds ik in Alaska ben doe ik dat lekker buiten. Het is droog (niet echt warm, dus heb wel 2 truien aan) en er zijn hier geen muggen. Ik lees een boek uit en geniet van het uitzicht op de zee met daarachter de besneeuwde bergtoppen. Ook al voel ik me vandaag niet echt top, het is wel ongelooflijk mooi hier en dat wil ik niet missen.
Dag 31: De Homer Spit
Vandaag is de laatste werkdag (voorlopig) en dat komt me wel goed uit, ik ben bijna bij met alles. Rond een uur of elf moeten we het RV park verlaten en de douches heel fijn waren, zijn we er niet heel rouwig om. Zo’n park blijft gewoon een grote parkeerplaats, het is niet echt gezellig of mooi te noemen.
We gaan naar de bakkerij voor lunch (linzensoep en lekkere zoete snacks) en blijkbaar is dit een goede, want er staat een enorme rij. Het lange wachten wordt beloond, het is echt onwijs lekker allemaal.
We staan inmiddels geparkeerd op de Homer Spit, een landtong in zee met een lengte van 7,2 kilometer. Paulo gaat weer aan het werk en ik ga op ontdekkingstocht. Langs de spit zijn allemaal boardwalks gemaakt met leuke houten gebouwen. Daarin heb je cafés, restaurants, winkeltjes, tour operaters enzovoorts.
Ik loop helemaal naar het eind van de Homer Spit, deze heeft de toepasselijke naam Lands End. Hoewel het nog steeds vrij fris is (de temperatuur is nog niet boven de 13 graden geweest deze week), is het in ieder geval droog. Ik vind het in ieder geval heerlijk om weer even op pad te gaan en buiten te zijn.
Op de terugweg spot ik nog drie bald eagles (ik ben de tel inmiddels kwijt, zoveel heb ik er gezien!) en een zeehond. Als Paulo klaar is met werken verlaten we Homer en rijden we weer richting het noorden. Net als een paar dagen geleden brengen we de nacht door op het parkeerterrein van Fred Meyer, een grote supermarkt in Soldotna. We zijn niet de enige, het stikt hier van de campers. Ik ben echt benieuwd hoelang ze dit toe zullen laten. Wij sluiten de avond af in de naastgelegen brouwerij met een lekkere pizza. Genieten!
Dag 32: Spelletjes spelen in regen
Ondanks de drukte slaap ik prima op de parkeerplaats van de supermarkt en ik vind het echt superhandig dat je daar ook gemakkelijk gebruik kunt maken van het toilet (Fred Meyer is geopend van 6 uur ‘s ochtends tot 22 uur ‘s avonds). Qua weer is het helaas om te huilen vandaag, alleen maar regen. Maar het eind van het slechte weer lijkt nu echt in zicht te komen!
Onze eerste stop vandaag is het leukste koffietentje (Brew@602) tot nu toe, in een oude treinwagon. Ze hebben niet alleen lekkere koffie, maar ook zeer smakelijke wafels.
Daarna rijden we langzaam richting Seward. We stoppen een paar uur in Cooper Landing, eerst op een leuke picknickplaats aan Kenai Lake. Hier installeert Paulo z’n Playstation en spelen we wat spelletjes. Je moet wat met dit druilerige weer.
Een paar minuten verderop is een brouwerij (hoe toevallig), waar we nog een kaartspel spelen. Aan het eind van de dag komen we aan in Seward en het regent nog steeds. We zoeken een plek waar we gratis kunnen kamperen. Net buiten het stadje is een rivierbed waar nog minstens 20 andere campers staan. Het is echter zo wijdverspreid dat je geen last hebt van elkaar. Vanaf morgen zou het weer eindelijk op moeten knappen, ik ben er aan toe!
Dag 33: Walvissensoep in Kenai Fjords National Park
Als ik ‘s ochtends wakker wordt schijnt de zon. Sterker nog: er is geen wolkje aan de lucht. Wat een feest! Ik heb dit zo gemist in de afgelopen weken!
We rijden naar Seward voor ontbijt in een onwijs leuk café (Resurrect Art Coffee House) en gaan daarna ieder onze eigen weg. Paulo en ik gaan namelijk iets afzonderlijk van elkaar doen. Hij gaat hiken en ik ga een boottour doen in Kenai Fjords National Park. Wat mij betreft de beste activiteit met dit weer. Niet alleen vanwege het schitterende landschap, maar ook vanwege het vele wildlife.
En ja, daarmee hebben we heel veel geluk. In het eerste uur zien we veel puffins (papegaaiduikers; schattige vogels met een oranje snavel), adelaars en zeeleeuwen. Maar daarna is het echt feest, we zien namelijk tientallen (!) walvissen. Soms komen ze met vijf tegelijkertijd omhoog. Er zijn er zelfs drie die een sprong maken, zo ontzettend gaaf!
Het zijn er zoveel dat de kapitein op gegeven moment niet meer voor de kan stoppen omdat we dan niet meer op de bestemming komen. Maar af en toe zie ik nog een staart boven het water uitzwiepen, geweldig!
Daarna volgen twee indrukwekkende gletsjers die als een muur van ijs in het water staan. Vooral de tweede is erg gaaf, af en toe stort er een stuk ijs omlaag en het klinkt alsof het onweert. Je hoort dat het ijs continu in beweging is.
Op het ijs voor de gletsjer ligt een groep zeehonden te chillen en iets verderop zien we tientallen zeeotters in het water drijven. Die zijn zo schattig!
Daarna moeten we best snel varen om weer op tijd in Seward te zijn. Gelukkig gaat het vlak voor de haven nog even wat langzamer, want er springen dall porpoises (Dalls bruinvis, ziet er uit als een kleine orka) rond de boot. Wat een afsluiter!
Ik kom dan ook erg blij aan in Seward. Deze tocht had een flink prijskaartje, maar het was het absoluut waard) Samen met Paulo en Ryan (die ik op de boot heb ontmoet) eet ik in de plaatselijke brouwerij en wisselen we verhalen uit. Ook Paulo heeft een fijne dag gehad met een erg mooie hike naar Lost Lake.
Paulo en ik maken nog even gebruik van de plaatselijke douche en zoeken daarna weer een plekje in het rivierbed op. Voor het eerst tijdens deze reis zetten we de stoelen buiten om de dag af te sluiten in de zon. Kan dit nog even zo blijven deze week? Zo’n dag in de zon smaakt zeker naar meer.
Dag 34: De spectaculaire Harding Icefield Trail
We slapen al twee nachten in een rivierbed aan de weg naar de Exit Glacier (ook onderdeel van Kenai Fjords National Park), dus daar gaan we vandaag een kijkje nemen. Je kunt hem vanaf de weg al vrij goed zien, maar van dichtbij of bovenaf is nog leuker natuurlijk. Daarom trekken we onze wandelschoenen aan, stoppen de tassen vol eten en drinken en gaan we de Harding Icefield Trail lopen. Hoewel deze qua lengte niet extreem lang is (6,6 kilometer enkele reis), is hij dat wel qua moeilijkheid. Je moet namelijk in die zes kilometer meer dan 1000 meter stijgen, een flinke klim dus!
Vol goede moed gaan we op pad. Eerst door het bos, waar al flink wat traptreden zijn uitgehakt. Langzaam klimmen en slingeren we verder naar boven en op gegeven moment worden de bomen kleiner en de uitzichten mooier: we zitten boven de boomgrens! Ook is de gletsjer steeds beter te zien, heel gaaf. Bij een uitzichtpunt houden we even pauze en wat blijkt: tussen ons en de gletsjer loopt een mamabeer met twee cubs, zo lief!
Daarna is het echt flink klimmen en moeten we regelmatig onze weg door de sneeuw vinden. Gelukkig is het niet al te eng (geen kliffen), dus met langzaam lopen komen we er wel doorheen. Na ruim drie uur lopen staan we op de top, met uitzicht op een enorm sneeuwveld (dat is het Harding Icefield) dat de gletsjers in de omgeving voedt. Heel mooi om te zien! En er lopen ook nog eens een paar berggeiten in de buurt, dus qua wildlife is het echt jackpot vandaag.
De terugweg gaat een stuk sneller en dan kan ik nog meer genieten van het prachtige berglandschap. Dit is echt een van de mooiste hikes die ik in Amerika heb gemaakt.
Terug in Seward gaan we douchen en lekker uit eten. Het voelt als een lekkere beloning na een pittige wandeling. Daarbij is het fijn om te genieten van wat extra luxe voor we onze primitieve camping in het rivierbed weer opzoeken.
Inmiddels is mijn laatste week in Alaska aangebroken… Ik keer terug naar Anchorage en maak nog een toffe hike. Daarover lees je meer in het volgende reisverslag: Hatcher Pass en Anchorage.
Wil je ook zo’n mooie rondreis in Canada en Amerika maken?
Deze rondreis in West-Canada en Amerika heb ik helemaal zelf samengesteld. Voor het boeken van de reis gebruikte ik de volgende websites:
✈️ Vliegtickets – KLM vliegt dagelijks rechtstreeks van Amsterdam naar Vancouver. Handig en het is een fijne luchtvaartmaatschappij. Tickets boek ik het liefst via de website van KLM. Vanaf Vancouver vloog ik met Air Canada naar Anchorage, Alaska.
🚘 Huurauto of camper – Zonder auto of camper is het erg lastig om een rondreis in Alaska te maken. Ik had het geluk dat ik samen met iemand reisde die een bus had, maar als je zelf gaat rondreizen is het verstandig om je huurauto tijdig te reserveren (anders zijn ze niet meer beschikbaar of betaal je de hoofdprijs. Zelf huur ik mijn auto’s meestal via AutoEurope, maar voor meer zekerheid is Sunny Cars ook een goede optie. Vaak iets duurder, maar je bent wel ontzettend goed verzekerd. Voor campers kun je terecht bij Travelhome.
🛏️ Accommodaties – Hotels en hostels zijn makkelijk te boeken via Booking.com.
📱E-sim – Als soloreiziger is het extra handig om goed bereikbaar te blijven. Tijdens mijn reis in Canada en Amerika gebruik ik een e-sim van Airalo, hiermee kon ik gewoon online blijven. Handig voor navigatie, maar ook gemakkelijk om familie en vrienden op de hoogte te houden van mijn avonturen.
Ter inspiratie voor de route en mooie plekken om te bezoeken in Alaska zijn dit handige reisgidsen:
ANWB Wereldreisgids – Canada-West & Alaska
Binnenkort verschijnen er meer reisverslagen en artikelen vol mooie tips voor Alaska. Kijk op deze pagina voor de reisverslagen van mijn eerdere grote reizen en hier kun je al mijn tips voor Amerika vinden. Lees ook:
Hoi, leuk dat je deze disclaimer leest! Deze website is mijn full time baan en zoals je misschien begrijpt is het onderhouden van een website zoals deze niet gratis. Daarom staan erop deze pagina een aantal affiliatelinks. Als jij iets koopt of boekt via deze links, dan krijg ik een kleine commissie. Het kost jou niets extra. Kijk op mijn steun-pagina voor meer informatie.
Leave a reply