Wist je dat de natuur in Washington State ongelooflijk mooi is? In een week tijd bezoek ik twee nationale parken: Olympic en North Cascades. Een reisverslag.
Dit reisverslag verscheen eerder op mijn Instagram– en Facebookpagina. In deze blogversie zijn de teksten wat uitgebreider en er staan nieuwe, nog niet eerder gepubliceerde, foto’s in. Het vorige reisverslag lees je hier: Hatcher Pass en Anchorage.
Dag 40: Ziek in Olympic National Park
Ondanks een nacht met ruim negen uur slaap word ik de volgende ochtend behoorlijk beroerd wakker. Alles doet zeer, mijn hoofd zit vol watten en ik heb keelpijn. Ik blijf dan ook wat langer liggen en start langzaam op. Ik heb gelukkig twee nachten op deze camping en heb ik geen verplichtingen, daarom laat ik de auto lekker staan vandaag.
Omdat ik het toch niet helemaal kan laten, doe ik aan het eind van de ochtend een relatief korte hike: de Staircase Trail. Deze gaat langs de rivier (weinig hoogteverschillen) door een sprookjesachtig mooi bos. Ik ben echt enorm onder de indruk van de enorme bomen hier. Je voelt gewoon hoe oud ze zijn.
Na twee uur lopen ben ik behoorlijk stuk en de rest van de dag hang ik een beetje rond op de camping. Lekker lezen en een beetje aanrommelen. Ik heb hier geen mobiel bereik en dat is eigenlijk ook wel fijn. Geeft extra rust, want minder prikkels. En omdat ik de afgelopen vijf weken vrijwel iedere dag updates heb gedaan op social media, voelt het als een dagje vrij.
Rond acht uur duik ik mijn bed weer in, hopelijk voel ik me morgen weer wat beter.
Dag 41: Een mistige kustlijn en een sprookjesachtig regenwoud
Dankzij een goede nacht voel ik me gelukkig weer wat beter vandaag. Het is nog niet top, dus ik doet het nog even rustig aan vandaag. Na het ontbijt pak ik de tent in, tijd om naar de volgende bestemming in Olympic National Park te reizen!
In het dorpje Hoodsport hou ik even een uurtje wifipauze in een koffietentje. Na 36 uur zonder bereik heb ik veel berichten. Daarbij wil ik uitzoeken hoe het staat met de bosbranden hier in Washington. Een paar weken na mijn reis door West-Canada zijn er enorme branden uitgebroken op diverse plekken die ik heb bezocht. Vooral Jasper is hard geraakt, het is afschuwelijk om de beelden te zien. Hier in Washington valt het gelukkig nog mee en het lijkt er op dat ik vooralsnog niets hoef om te boeken.
Ik maak me op voor een lange rit, want het is nog 3,5 uur rijden naar de volgende camping, helemaal aan de andere kant van Olympic National Park. Nou klinkt dat heel lang, maar ik vind rijden hier helemaal niet erg, over het algemeen is het ontzettend relaxed.
Ik kies ervoor om vooral door de natuur (heel veel bos) te rijden en de steden te vermijden. Dit is niet alleen de kortste route, maar ook de meest rustige. Er is bijna niemand op de weg, dus meestal kan ik de cruise control aanzetten.
Langs de kust ben ik weer in Olympic National Park (ik rij er steeds in en uit) en daar stop ik een paar keer voor een strandwandeling. Het lijkt sprekend op de kust van Oregon waar ik vijf jaar geleden was, ook erg mooi! Vooral Ruby Beach maakt veel indruk. Als het eb is, kun je ontzettend veel bijzondere zeedieren ontdekken tussen de rotsen.
Mijn bestemming van vandaag, Hoh Rainforest, is een van de meest populaire plekken in Olympic National Park en dat ontdek ik bij het inrijden. Ik sta meer dan een uur in de file! Maar ik ben blij dat ik hier last minute nog een reservering heb weten te scoren. De camping is heel fijn en ik heb een topplek. Veel privacy en op slechts 30 seconden lopen naar het sanitair.
Ik ga nog even langs het bezoekerscentrum van het park en wandel de twee korte trails ernaast. Het regenwoud is echt sprookjesachtig mooi, maar het is hier ook erg druk. Je loopt zelden alleen en ik moet soms zelfs wachten op mensen die midden op het pad een fotoshoot houden.
De rest van de avond relax ik op mijn fijne plek en geniet ik van het wildlife hier. Er lopen diverse herten over de camping en er land zelfs een specht voor mijn neus op een boomstronk. Genieten!
Dag 42: Hiken in het sprookjesbos (Olympic National Park)
Ik voel me goed als ik wakker word, ik heb echt zin om weer wat te gaan doen! Ik ontbijt extra uitgebreid, want ik ga het regenwoud niet uit voor ik een flinke hike heb gedaan. Rond half negen wil ik de auto van de camping naar het parkeerplaats bij het bezoekerscentrum verplaatsen, maar dat staat al vol. Als je hier op zondag heen wilt, moet je dus heel vroeg komen, sodeju. Gelukkig vind ik naast de weg nog een plekje en kan ik m’n wandeling beginnen.
Ik wil deze keer een wat langere hike doen (ook een beetje om mijn conditie te testen) en loop een stuk van de Hoh River Trail. Nou is de hele route zo’n 30 kilometer (enkele reis), maar je kunt makkelijk inkorten. Ik geef mezelf twee uur de tijd om heen te lopen, zodat ik mooi rond lunchtijd weer terug ben op de parkeerplaats. Ik hoop een campground te bereiken op zo’n negen kilometer, dus dat is een mooi streven.
Het is geen moeilijke hike (weinig hoogteverschil), maar wel een hele mooie. Zoals ik eerder al zei, het bos is hier echt ongelooflijk mooi! Niet alleen vanwege de gigantische bomen, maar ook door het mos, de varens en alles groeit op en door elkaar. Je ziet echt nergens de grond. Alsof je in een sprookje loopt, je verwacht hier zo kabouters en elfjes te zien.
Na 1 uur en 55 minuten ben ik bij 5 mile island, waar je (met een permit) prachtig kunt kamperen aan de rivier. Olympic National Park is een geweldige bestemming om te backpacken en dat gaat zeker op m’n lijstje voor een toekomstige reis. Na een korte pauze bij de rivier, keer ik weer om en wandel ik nog iets sneller terug naar de parkeerplaats. Perfect op tijd voor de lunch.
Als ik daarna het park uitrijd, staat er weer een flinke file bij de ingang. Ik ben nog steeds dankbaar en blij dat ik hier een plekje op de camping heb kunnen scoren, zo heb je toch wat meer tijd voor het park.
Ik stop even in het stadje Forks voor koffie en wat boodschappen. Blijkbaar zijn hier de Twilight films opgenomen, want er is een museum met memorabilia, er staan diverse borden met referenties over vampieren en weervolven en er worden speciale tours aangeboden. Ik vond de films niet zo boeiend (schitterende vampiers, wie bedenkt zoiets), dus laat het lekker aan me voorbijgaan.
Niet veel later ben ik op de Mora Campground, waar ik weer een prachtige kampeerplek heb. Als ik mijn tent opgezet heb, rijd ik nog even naar het nabijgelegen Rialto Beach, een van de mooiste stranden in de omgeving. Ik zit hier heerlijk op een boomstronk te genieten van het uitzicht. De een na de andere pelikaan duikt voor mijn neus het water in om vis te vangen. Prachtig!
Daarna ga ik terug naar de camping, waar het al snel begint te regenen. Ik duik dan ook vroeg mijn tentje in.
Dag 43: Hurricane Ridge
Het regent nog steeds als ik wakker wordt, dus trek ik snel m’n kleren aan en gooi ik de kletternatte tent in de auto. Buiten ontbijten gaat ‘m met dit weer toch niet worden. Ik heb een flinke rit voor de boeg en maak hem nog wat langer omdat ik nog een extra stukje van Olympic National Park wil zien.
Voor ik het weet ben ik anderhalf uur verder en aangekomen in Port Angeles. Na een korte koffiestop rijd ik Olympic National Park weer in bij Hurricane Ridge. Olympic bestaat uit verschillende delen; het regenwoud, de kust én de bergen. Die laatste ga ik vandaag ontdekken en dat lukt het beste op deze plek.
Het is inmiddels droog, maar nog zwaar bewolkt. Volgens de ranger ga ik daarboven niet zoveel zien, maar het valt me enorm mee. Tussen de wolken door vang ik nog wel een glimp op van het bergachtige landschap. Op de top maak ik nog een wandeling naar Hurricane Ridge, maar die is helaas wel volledig in de wolken gehuld. Ik geloof wel dat dit een prachtige hike is met mooi weer, dus ik moet hem nog maar eens over doen in de toekomst. Iets lager is het zicht een stuk beter en geniet ik met volle teugen. Het is anderhalf uur extra rijden, maar zeker de moeite waard!
Terug in Port Angeles lunch ik nog even op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum en dan is het tijd voor de laatste rit naar Poulsbo, vlakbij Seattle. Hier kon ik last minute voor een redelijk bedrag nog een hotelkamer scoren. Aangezien ik al vijf dagen geen douche heb gezien, ben ik daar wel aan toe.
Het hotel zit naast een soort winkelcentrum en daar is ook een wasserette waar ik dankbaar gebruik van maak. Schone kleren voor de laatste week van mijn reis, fijn! In de avond geniet ik van een Indiase maaltijd en Amerikaanse televisieprogramma’s op de grootste televisie die ik ooit heb gezien op een hotelkamer. Lekker relaxed!
Dag 44: Met de ferry op naar North Cascades National Park
Ik heb nog even een lekkere rustige ochtend in Poulsbo. Beetje werken, ontbijten, wat laatste boodschappen, enzovoorts. Ik ga dan ook pas rond tien uur op pad. Eerste activiteit: de ferry van Kingston naar Edmonds. Hier staat vaak een wachtrij van een uur, maar ik kan zo doorrijden en parkeer de auto een kwartier na aankomst zo op de ferry. Wat een mazzel! De overtocht duurt nog geen dertig minuten, naar het is toch leuk om even de varen en de skyline van Seattle te zien.
Daarna is het zo’n drie kwartier rijden naar Arlington. Ik rijd toevallig over de snelweg richting Vancouver, waar mijn reis begon (en waar ik ‘m volgende week ook eindig). Het is wel megadruk op deze weg, al staat er gelukkig geen file. Maar wat een verkeer!
Arlington is een leuk klein stadje met een historische winkelstraat zonder de bekende ketens. Ik haal een (gigantische) cinnamon roll bij de bakker en drink een latte in een leuk koffietentje. De mensen zijn hier echt extreem aardig, ze maken allemaal een praatje.
Vanaf Arlington rijd ik over binnenwegen en het is dan ook een stuk rustiger op de weg. Mijn bestemming is North Cascades National Park, het laatste National Park van deze reis. Als ik bij de ingang ben tel ik het nog even na, dit is het 23e National Park dat ik in Amerika bezoek. De eerste was de Everglades tien jaar geleden. Ik ben nog lang niet uitgekeken hier, er zijn er namelijk 62.
Ik heb weer een mooi plekje op de camping (de campings in de nationale parken zijn over het algemeen top) en neem nog een kijkje in het visitor center.
Ook wandel ik de korte River Look Trail, deze loopt namelijk langs de camping. Verder lekker relaxen, het is de laatste keer kamperen tijdens deze reis. Wat gaat het snel!
Dag 45: Een onverwacht mooie hike in North Cascades
Ik sta vroeg op vandaag, want ik wil een flinke hike doen. Het is mijn laatste dagje natuur van deze reis en die wil ik op een bijzondere manier afsluiten. Daarom stap ik rond half acht de auto in om 45 minuten naar de andere kant van het park te rijden voor een hele bijzondere trail.
Helaas zie ik vlak voor de trailhead rook langs de weg en daar krijg ik behoorlijk de zenuwen van. Een bosbrand. Ik wist wel dat die hier was, maar had niet verwacht om het zo dichtbij de weg te zien. Gelukkig is alles goed geregeld, er is een baan open en een pilot car leidt de weg. Ongeveer vijf minuten voor ik bij de trailhead ben is de weg weer open.
Ik twijfel nog even wat te doen, zal ik meteen weer teruggaan? Wat als de weg straks helemaal dicht is? Maar ik ben er nu toch, dus laat ik er maar wat van maken.
Ik trek mijn wandelschoenen aan stop mijn rugzak vol eten en zet na vijf jaar weer eens voet op de iconische Pacific Crest Trail. Ja, die loopt dus ook door het park! Dit is niet het mooiste stuk (vooral veel bomen), maar het voelt als thuis. En het plant wel weer een zaadje; zal ik hem nog eens afmaken?
Helaas is de wandeling van korte duur, hij is na twee kilometer alweer afgesloten in verband met de branden in de omgeving, dus keer ik weer terug. Op de parkeerplaats staat een bord met een andere hike die wel open is. De Maple Pass Loop Trail van zeven mijl. Lijkt me prima te doen in twee uurtjes, dus ik ga op pad.
Wat volgt is een enorme klim, eerst door het bos, maar daarna langs de rand van de bergen. En het is werkelijk een schitterend hike! Een van de mooiste die ik de afgelopen weken heb gemaakt, de uitzichten zijn fenomenaal. Je ziet het gebergte van de North Cascades overal om je heen en er zijn diverse mooie meren onderweg. Wauw, wat een cadeautje!
De wandeling is wel wat zwaarder dan verwacht, niet alleen door het hoogteverschil, maar ook vanwege de warmte. Ik doe er uiteindelijk 3,5 uur over. Maar hij is absoluut de moeite waard, echt een aanrader!
Op de terugweg moet ik natuurlijk weer langs de bosbrand en dat gaat gelukkig heel soepel. Er zijn nu heel veel mensen aan het werk om bomen naast de weg te kappen zodat het niet overslaat naar de overkant. Ik hoop maar dat het snel dooft.
Ik maak nog twee korte stops: bij Diablo Lake (net zo’n mooie kleur als Lake Louise, maar dan met veel minder mensen) en bij een waterval.
De rest van de dag chill ik op de camping. Ik heb in totaal 30.000 stappen in de benen, wat een dag. Wat mij betreft was dit echt een perfecte afsluiting van mijn reis door diverse nationale parken in Amerika en West-Canada. Wat een natuurpracht!
Hierna reis ik met de trein van Seattle terug naar Vancouver (Canada), waar ik nog een paar fijne dagen heb om de stad te bekijken. Je leest er meer over in het volgende reisverslag: Met de trein naar Vancouver.
Wil je ook zo’n mooie rondreis in Canada en Amerika maken?
Deze rondreis in West-Canada en Amerika heb ik helemaal zelf samengesteld. Voor het boeken van de reis gebruikte ik de volgende websites:
✈️ Vliegtickets – KLM vliegt dagelijks rechtstreeks van Amsterdam naar Vancouver en Seattle. Handig en het is een fijne luchtvaartmaatschappij. Tickets boek ik het liefst via de website van KLM.
🚘 Huurauto of camper – Voor een rondreis in Washington State heb je een huurauto nodig. Zelf huur ik mijn auto’s meestal via AutoEurope, maar voor meer zekerheid is Sunny Cars ook een goede optie. Vaak iets duurder, maar je bent wel ontzettend goed verzekerd. Voor campers kun je terecht bij Travelhome.
🛏️ Accommodaties – Hotels en hostels zijn makkelijk te boeken via Booking.com. De campings reserveerde ik via de website van de nationale parken: Recreation.gov. Je kunt hier ook alerts instellen om een berichtje te krijgen als er een plekje vrijkomt op de camping waar je op een bepaalde datum graag wilt overnachten.
📱E-sim – Als soloreiziger is het extra handig om goed bereikbaar te blijven. Tijdens mijn reis in Canada en Amerika gebruik ik een e-sim van Airalo, hiermee kon ik gewoon online blijven. Handig voor navigatie, maar ook gemakkelijk om familie en vrienden op de hoogte te houden van mijn avonturen.
Ter inspiratie voor de route en mooie plekken om te bezoeken in Washington State zijn dit fijne reisgidsen:
ANWB Wereldreisgids – Verenigde Staten noordwest
Lonely Planet Washington, Oregon & the Pacific Northwest
Binnenkort verschijnen er meer reisverslagen en artikelen vol mooie tips over de bestemmingen die ik bezocht. Kijk op deze pagina voor de reisverslagen van mijn eerdere grote reizen en hier kun je al mijn tips voor Amerika vinden.
Hoi, leuk dat je deze disclaimer leest! Deze website is mijn full time baan en zoals je misschien begrijpt is het onderhouden van een website zoals deze niet gratis. Daarom staan erop deze pagina een aantal affiliatelinks. Als jij iets koopt of boekt via deze links, dan krijg ik een kleine commissie. Het kost jou niets extra. Kijk op mijn steun-pagina voor meer informatie.
Leave a reply