Het is tijd voor een nieuwe fase op de Arizona Trail. De lage woestijn met cactussen maakt plaats voor de hoge woestijn met dennenbomen en sneeuw.
De Mogollon Rim
Na een welverdiend rustmoment in Payson reis ik samen met Dave terug naar de trail. We maken nog een stop bij THAT Brewery in het dorpje Pine (slechts een halve mijl van de trail) voor een biertje. Dave blijft nog even, maar ik ben wat rusteloos en keer eind van de middag terug naar de Arizona Trail. Op naar Flagstaff!
Vorige verslag gemist? Lees dan eerst: Genieten van het Mazatzalgebergte | Mijl 338-450 | Reisverslag Arizona Trail #7
Het is grappig om te zien hoe het landschap de afgelopen dagen is veranderd. Liepen we eerst wekenlang tussen de cactussen, nu is er steeds meer bos. We gaan de hoogte in, vanaf Pine lopen we het Coloradoplateau op. Hier zijn vooral dennenbomen en het wordt ook flink kouder. Ik loop vanaf Pine nog zo’n 3.5 mijl omhoog en zet mijn tentje op een mooie plek met uitzicht op de bergen.
De eerste helft van de nacht slaap ik goed, maar de tweede helft lig ik vooral naar de sterren te staren. Gelukkig zijn die heel mooi! Ik slaap de meeste nachten nu zonder buitentent en dat bevalt me eigenlijk wel. Zo zie ik altijd de sterren en de zon opkomen zonder dat ik de tent open hoef te ritsen. Waarschijnlijk is dit een van de laatste dagen dat ik het kan doen (het wordt veel kouder), dus ik geniet er extra van.
Vandaag staat weer in het teken van klimmen, klimmen, klimmen. Ik moet de Mogollon Rim op en dat lijkt wel een beetje op de Grand Canyon. In de ochtend ontmoet ik nog een andere wandelaar en daarna zie ik vrijwel niemand meer. Ik denk dat ik tussen twee hikerbubbels zit. In de trail registers onderweg zie ik namelijk dat er minstens vijf hikers op dezelfde dag zijn gepasseerd, dus die zitten vlak voor me. Daarnaast weet ik dat Dave en nog een aantal andere hikers achter me zitten.
Het is een prima wandeling, ondanks de klimmen niet al te moeilijk. De Rim komt steeds dichterbij en dat ziet er wel spectaculair uit. De laatste twee mijl gaan echt steil omhoog, maar blijkbaar word ik ook hier beter in. Voor ik het weet sta ik in een dicht dennenbos op de rim.
Het is rustig op de trail
En het is koud hier! Er ligt zelfs hier en daar nog sneeuw. Dit is wel weer even wennen na de (meestal) warme lage woestijn. Het laatste deel van de Arizona Trail gaat over dit plateau, dus de komende weken zit ik op hoogtes van 7000-8000 voet (2100-2500 meter). Ik zet m’n tent tussen de dennenbomen (dat gaat een stuk makkelijker dan in de rotsachtige woestijn) en ga lekker vroeg slapen.
De volgende sta ik fris en fruitig weer op de trail. Ik heb me eigenlijk niet zo goed voorbereid op wat gaat komen vandaag en dat is ook wel eens lekker. Het pad gaat eindeloos door de bossen en is in vergelijking met de eerdere weken vrij makkelijk. Er zijn weinig hoogteverschillen en het is erg goed aangegeven. Ik merk ook dat ik helemaal niet zo snel vermoeid raak dan anders. Lekker cruisen met een podcast en een muziekje.
Bij een riviertje hou ik een lange pauze en bedenk ik me hoe heerlijk het is om dit te mogen doen. Ik ben al ruim zes weken in Amerika en ik geniet zo ontzettend van deze wandeling!
Niet veel later tref ik voor het eerst vandaag een andere wandelaar. Na een gezellig kletspraatje zie ik bij een goedgevulde bearbox een tweede wandelaar. Een lief meisje, maar zo ultralicht bepakt dat ze niet eens warme kleding of jas bij zich heeft. Het gaat de komende dagen flink vriezen, ik ben benieuwd hoe ze dat gaat doen. Het kan ook te ultralicht.
De bearbox zit vol met water, bier, cola en heel veel lekkernijen (met dank aan een geweldige trail angel), dus ook hier hou ik nog een lange pauze. Met een goedgevulde maag zet ik na ruim 20 mijl mijn tentje op tussen de bomen. Wat een fijne dag!
Helemaal alleen?
Ik slaap die nacht ook nog eens heel goed en besluit om flink wat mijlen te gaan maken. Ook dat gaat heel makkelijk in dit landschap. Fijne paden tussen de bomen, weinig hoogteverschillen en een prima wandeltemperatuur. Ik zie tot tweemaal toe een grote kudde elk (wapiti) tussen de bomen, erg indrukwekkend. Zodra ik enigszins in de buurt kom, rennen ze hard voor me weg.
Ik haal drie mooie mijlpalen vandaag: ik tik mijl 500 aan, loop 10 mijl voor 10 uur ‘s ochtends (dat is echt een hikersdingetje, een goed begin van de dag) en loop de meeste mijlen ooit op een dag. Aan het eind staat de teller op ruim 24 mijl, bijna 40 kilometer, wow!
Er gebeurt nog wel iets geks vandaag. Ik heb de hele dag geen mens gezien, maar tegen het eind zie ik een zwarte pick up truck het bos inrijden. Er stapt een man uit en vervolgens hoor ik een schot. Ik geef een gil, hij stapt in en rijdt weer weg. Hoe raar is dit?
Het waait flink, maar het lukt me om mijn tentje redelijk windvrij tussen de bomen te zetten. Het gaat vannacht waarschijnlijk sneeuwen, ik ben benieuwd in wat voor wereld ik wakker word.
Geen sneeuw te bekennen de volgende ochtend, maar het is wel knap koud, dus ik pak alles snel in en ga op pad. Ik hoef slechts acht mijl te lopen naar het gehucht Mormon Lake en tijdens de wandeling in het bos hagelt het af en toe even. Niet genoeg om te blijven liggen en ik word er ook niet echt nat van, dus de sneeuwstorm (waar veel hikers voor naar Flagstaff zijn gevlucht) is weer zwaar overdreven.
Mormon Lake
Mormon Lake is een piepklein dorpje en helemaal in westernstijl. Ik word vriendelijk ontvangen door een oude man met een cowboyhoed en de dame van het winkeltje. Fijn om weer wat mensen te spreken, ik heb de afgelopen dagen amper iemand gezien. Niet veel later komt Dave ook aangewandeld, gezellig!
Tijdens de lunch kletsen we bij, ook hij heeft bijna niemand gezien de afgelopen dagen. Blijft gek die zogenaamde hiker bubbels, het is of (soort van) druk op de trail of er is helemaal niemand. Dave blijft een nachtje in Mormon Lake en ik heb het wilde plan om morgen al aan te komen in Flagstaff. Dat is 35 mijl verderop, dus na de lunch ga ik er weer vandoor.
De koudste nacht
Het pad gaat wederom door het bos en ik heb er flink de vaart in. Ik moet bekennen dat ik het wandelen in het bos niet altijd even boeiend vindt, maar het gaat wel een stuk sneller, want ik maak minder foto’s haha!
Ik loop ruim 11 mijl voor ik m’n tent opzet. Tijdens het tandenpoetsen zie ik op een veld verderop tientallen elk grazen, wat gaaf! Ik duik snel mijn bed in, want het is superkoud. Volgens de voorspellingen is het deze nacht -10 graden Celcius. Yikes!
Die nacht slaap ik niet veel en ben ik erg onrustig. Ik heb het gelukkig niet heel koud, mijn uitrusting is goed genoeg voor koude temperaturen. Daarnaast heb ik ook een setje “hot hands”, dit is een soort van magisch zakje dat 10 uur lang warm blijft. Perfect voor dit soort koude nachten. Toch kan ik niet wachten tot de zon opkomt.
Zodra het licht wordt pak ik m’n spullen in. En dat is uiteraard het allerkoudste moment van de dag. Hoewel ik handschoenen draag, is inpakken echt een drama, mijn vingers bevriezen bijna. Ik prop m’n spullen in m’n tas en zet het op het lopen. Flink de pas er in en zo loop ik mezelf warm. Tegen een uur of negen voelt het weer aangenaam en dan heb ik zowaar al bijna tien mijl gelopen. Ik ga als een speer!
De trail is vrij vlak vandaag en in de verte zie ik de San Francisco Peaks. Prachtig om te zien.
Ik kom halverwege nog een andere hiker tegen, Bam uit Portland. We lopen een flink stuk samen richting Flagstaff en delen onze ervaringen op de trail. Leuk om weer even met iemand te kletsen.
Als ik in Flagstaff aankom doen mijn voeten flink pijn. Dat is ook niet gek, want ik heb meer dan 25 mijl (40 kilometer) gelopen. Een mooie mijlpaal! En ik heb de tijd om uit te rusten, want ik neem zes dagen vrij van de Arizona Trail. Daarover lees je meer in het volgende reisverslag.
Lees verder: Flagstaff en even op vakantie in Californië | Arizona Trail #9
Volg mijn avonturen!
Tijdens deze en toekomstige reizen plaats ik regelmatig updates op mijn Facebookpagina en op Instagram. Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief als je geen enkel reisverslag wilt missen.
Vind je het leuk om mij tijdens een langeafstandswandeling te steunen? Een kop koffie is altijd welkom! Daarnaast kun je deze website ook steunen als je iets koopt of boekt via de links op deze pagina. Het kost jou niets extra en krijg ik een kleine commissie. Op deze manier geef je een bijdrage voor de onderhoudskosten van deze website. Dankjewel!
Leave a reply