Vanaf Hawaii vlieg ik naar Portland, Oregon. Vanaf hier ga ik 4 weken road trippen in de Pacific Northwest. Mijn eerste stop: Mount Rainier National Park.
Jetlag overwinnen in Portland
Vanaf Hawaii vlieg ik ‘s nachts in iets minder dan 6 uur naar Seattle. Ik doe uiteraard geen oog dicht en ben blij als we geland zijn. Na 2 uurtjes wachten stap ik op het vliegtuig naar Portland, mijn eindbestemming. In deze omgeving ligt een hele rij vulkanen van 3000-4500 meter hoog en ik zie daar een aantal van boven de wolken uitkomen, een mooi gezicht. Op het moment dat we de daling inzetten naar Portland, roept de piloot om dat we even naar links moeten kijken. We vliegen vlak over Mount St. Helens, wat gaaf om te zien!
![Portland (Oregon) en Mount Rainier National Park (Washington) | Reisverslag | Amerika 2019 Mount st Helens](https://www.opreismetco.nl/wp-content/uploads/2019/06/Portland-en-Mount-Rainier-National-Park-Mount-st-Helens.jpg)
Vanaf het vliegveld neem ik de tram naar de stad en slechts een uur na landing sta ik al voor mijn hotel in de binnenstad. Ik heb maanden geleden via Hotwire een kamer geboekt in het Marriott (een zeer goede secret deal, waardoor ik meer dan 60% korting kreeg op de reguliere prijs). Ik kan pas inchecken vanaf 16.00u en het is slechts 9.30u. Ik ben echt doodop, dus ga toch een poging wagen om te vragen of er al een kamer vrij is. En die is er! Ik duik dan ook meteen het heerlijke bed in voor een powernap, dat heb ik nodig!
Ik heb geen vast plan voor Portland (ik ben er ook maar 24 uur), dus dwaal een beetje door het centrum. Het is een fijne stad om doorheen te wandelen, leuke pleinen, mooie gebouwen, veel food trucks en overal leuke koffietentjes en restaurants.
Lees ook: De mooiste Portland bezienswaardigheden
Hoewel ik supermoe ben, heb ik tijdens deze middag toch een goede indruk gekregen van Portland. Wat een leuke stad is dit!
De sneeuw in!
Na bijna 11 uur slapen schrik ik om 8 uur wakker, tijd om de auto te halen! Ik kies een mooie blauwe Hyundai Tucson uit met slechts 4000 miles op de teller. Hiermee kom ik de komende weken wel door! Na de nodige boodschappen bij Walmart ga ik op pad, het is zo’n 2,5 uur rijden naar Mount Rainier National Park. Eerst via de saaie Interstate, maar daarna via wat kleinere wegen, waar ik veel leuke kleine dorpjes zie. Het is bewolkt en een beetje regenachtig, dus de witte top van Mount Rainier zie ik niet eens voordat ik het park in ga.
Tegen een uur of 3 kom ik aan op de campground. Ik kies een prachtig plekje uit en spontaan komt er een hert aangelopen en kiest mijn tentsite uit om te gaan eten. Wat gezellig!
Nadat ik mijn tent heb opgezet, rij ik nog even naar boven naar het visitor center om te vragen welke trails er sneeuwvrij zijn. Hoe hoger ik kom, hoe meer sneeuw ik zie en hoe kouder het is. Het visitor center is echt uitgegraven, verder dan dat kom je niet. Mount Rainier zelf is gehuld ik de wolken en op de weg naar beneden vang ik af en toe een glimp op van deze immense vulkaan. Zal ik hem wel helemaal te zien krijgen tijdens mijn verblijf hier?
Hiken in Mount Rainier National Park
De volgende ochtend is het zonnig en helder weer, yes! Perfect wandelweer en het is voor het eerst sinds de Pacific Crest Trail dat ik weer een flinke wandeling ga maken. Er lopen diverse trails langs de campground (daar had ik ‘m ook op uitgezocht) en daar ga ik vandaag een paar van lopen. Via de Wonderland Trail loop ik langs de rivier door het bos naar Longmire (klein dorpje). Het is supergroen en erg mossig, best wel tof om eens door zo’n gebied te lopen. Het heeft wel wat mysterieus.
Vlak voor Longmire sla ik af en is het flink klimmen. Switchbacks en trappen. Gelukkig heb ik nu niet een backpack met 17 kilo aan kampeerspullen en eten op mijn rug.
Daarna begint het mooie deel. Via de Rampart Ridge Trail (Rampart Ridge is een oude lavastroom met scherpe rotsen die helemaal begroeit is met struiken en bomen) loop ik weer naar beneden. Vanaf hier kan ik Mount Rainier goed zien liggen, wat een enorme berg!
Uiteindelijk kom ik uit in het dorpje Longmire. Alles lijkt dicht te zijn (te vroeg in het seizoen), maar het uitzicht vanaf hier op Mount Rainier (en Rampart Ridge links) is ook erg mooi.
Aan het eind van de middag maak ik nog een wandeling vanaf de campground, dit keer een korte naar de Carter Falls. Een flinke waterval die wat verstopt zit in het bos. Eigenlijk vind ik de oversteek over de Nisqually river het mooist, wat een water! En Mount Rainier verstopt zich langzaam weer achter de wolken.
Hoewel er nog veel gesloten was door de sneeuw, heb ik wel enorm genoten van mijn tijd in Mount Rainier National Park. Heerlijk om weer te kamperen op zo’n mooie campground en lekker te kunnen wandelen. En dat uitzicht! Nu is het tijd om weer verder te gaan met mijn road trip, via de kust van Oregon rij ik naar Crater Lake National Park. Daarover meer in de volgende blog.
Overnachtingen
Portland: Portland Marriott City Center
Mount Rainier National Park: Cougar Rock Campground
Lees nu reisverslag #11: Via de kust van Oregon naar Crater Lake National Park
Meer lezen over mijn avonturen in Amerika?
Lees de reisverslagen op deze pagina.
Meer lezen over deze regio?
Lees dan ook deze artikelen:
– 24 uur in Portland, Oregon
– Route Pacific Northwest – woestijn, vulkanen en eindeloze bossen
– Blue Basin Overlook Trail: de mooiste wandeling in Oregon
Wat goed dat je overal waar je komt in de VS kampeert! Ik weet niet of ik dat een week zou kunnen volhouden, laat staan langer :-) Die foto van St. Helens ziet er inderdaad prachtig uit!
Ik boek ook wel 1 of 2 keer per week een hotelkamer hoor ;) Maar moet eerlijk bekennen dat ik toch het lekkerst in mijn eigen tentje slaap!